seis cinco cuatro tres dos uno

En mijn laatste weekje is ingegaan. Laatste zaterdag, laatste zondag… en vrijdag vlieg ik terug naar huis. Alleen, maar wel met een goed gevoel. Na veel wikken en wegen toch besloten een week eerder naar huis te komen. Zodat ik de kerst niet alleen hoef te vieren, zodat ik niet weer een familiedag zonder familie zit. Vrijdag om 12 uur land ik in Eindhoven.

Morgen is mijn verjaardag. Heb hier erg veel zin in, want ga alleen maar leuke dingen doen. Bijna alles op mijn to-do-list is afgestreept, behalve de 2 huizen van Gaudi (casa Mila en casa Batllo). Deze ga ik morgen bezoeken! Kan nu al bijna niet wachten.

stage:
Op stage gaat alles super goed, gister hebben we een etentje gehad met alle werknemers van oak house in een sjiek hotel vanwege kerst. Hier is een mooie speech gegeven door een van mijn begeleiders met mij in de hoofdrol. Alleen maar complimenten, we gaan je missen Joyce en positieve dingen. Kleurde tot achter mijn oren, zo verlegen werd ik ervan. Leuk om te horen dat het zo goed gaat, dat je gemist gaat worden en hard hebt gewerkt. Ik weet gewoon dat ik ook iedereen ga missen, de kinderen, de leraren, de begeleiders. En natuurlijk ook de school zelf, want het is een mooi gebouw. Als afscheid heb ik afgelopen donderdag een lesje Nederlands gegeven aan de kinderen van Tara’s klas. Zo heb ik een powerpoint gemaakt met paar belangrijke dingen over Nederland, ze een liedje aan geleerd die ze vrij goed kunnen zingen (1,2,3,4 hoedje van) en we hebben pepernoten gebakken. Tijdens het bakken kwamen veel leraren even bij me kijken, paar pepernoten pakken en slopen snel weer terug naar hun eigen klas. Er was zelfs een kind die in de kast klom omdat hij nog meer pepernoten wou (en de schaal stond op de kast). Altijd leuk om zoiets mee te maken. Heb nog een halve kilo zak hier liggen met pepernoten, deze neem ik nog mee zodat de leraren aanstaande week nog wat te snoepen hebben.

Het zal moeilijk worden om volgende week donderdag echt afscheid te nemen van de kinderen en leraren. Ze zijn toch een beetje “familie” geworden (zo wordt het beschreven bij oak house, het is een grote familie).

Barcelona
Barcelona is een mooie stad, heb er van genoten. Heb er leuke dingen meegemaakt, slechte dingen, rare dingen en grappige dingen. Ik heb er veel gezien, tapas gegeten, cava gedronken. En al met al, ik heb er veel geleerd! Heb meer zelfvertrouwen gekregen, weet beter voor mezelf te zorgen, eigen problemen op te lossen en aan te pakken. Ik weet hoe belangrijk familie en vrienden voor je is. Hoe je moet overleven als je bijna een dag geen stroom hebt (dus in het donker moet leven) en hoe snel je douchet wanneer je geen warm water meer hebt.

Mijn laatste dagen ga ik met goede zin beleven, genieten en afscheid nemen. Afscheid van de Rembrandt en de mensen die er werken. van de school, van mijn huis en van de mensen om me heen. Mijn tijd hier in Spanje zit er op, in mei kom ik terug. JA, in mei, ga ik weer terug voor een korte tijd, een week of een lang weekend. En misschien in juni/juli ook nog een keer. Nog een keer naar mijn stage, nog een keer de kinderen zien en de leraren. Je hebt toch een band met de opgebouwd.

Mijn avontuur is geweldig, mocht iemand deze kans ook krijgen, neem hem aan. Je leert zo ontzettend veel, je ziet echt heel veel en beleefd dingen die je vooraf nooit kon bedenken.

Volgende week komt er nog een laatste verslag, wanneer ik weer in Nederland ben. Mijn laatste terugblik, de echte terugblik. En tot die tijd ga ik gewoon weer lekker door met gekken en grappen, lachen en genieten.

Tot snel!!
Veel liefs, xxx Joyce