Otros setenta días sin ti

De dagen vliegen voorbij en het weer is wisselvallig. Het lijkt wel alsof ik gewoon in Nederland ben. Helaas is dit niet zo. Soms word ik wakker en moet ik echt even nadenken waar ik ben. Het is best raar. Mama is geweest, er komen nog paar mensen op bezoek. Heel raar allemaal. Je mist veel dingen, zoals feestjes, leuke nieuwtjes en natuurlijk ook slechte nieuwtjes. Op die momenten denk ik wel eens: was ik maar dichterbij huis. Maar het blijft hier geweldig. Wanneer ik niets te doen heb sta ik binnen half uurtje op het strand en wandel in mijn eentje graag door Barcelona. Maar ook natuurlijk met vrienden. Iedere dag ontdek ik nog iets nieuws, zo heb ik ook een pretpark gevonden die ik wil gaan bezoeken.

Stage:
Op stage gaat alles super goed. De docenten zijn allemaal erg blij met mij en als ik alleen al op de deur klop ontvangen ze me met een bigsmile en krijg ik meteen van alles in mijn handen geduwd. Erg grappig dat mijn hulp zo welkom is. Er heerst momenteel een griepvirus door Barcelona en er zijn veel zieken. Daarom zijn ze nog eens zo blij met me, zodat ik wat druk van hun werk af kan halen. Het is ook erg leuk dat ze dit iedere dag ook vertellen hoe blij ze met me zijn en me eigenlijk na december nog willen houden tot eind van het schooljaar (en liefst nog langer).
Ik heb daar even over nagedacht, zou ik dat kunnen; verhuizen naar buitenland en iedereen achterlaten? Nee, ik kan dat niet. Ik mis de simpele dingen nu al zoals stroopwafels (ja ze zijn al op.. Balen!), en natuurlijk ook de mensen om me heen. Heb hier ook veel mensen ontmoet, maar dat is toch anders dan gewoon thuis je vrienden, familie en kennissen.

Omgeving:
Ik vind het nog steeds heerlijk om rond te lopen en te verdwalen. Zo heb ik vorige week 3 uur lang in de regen rondgelopen, veel gezien maar de weg niet kunnen vinden. Gelukkig zag ik eindelijk de 2 torens vlakbij de Rembrandt en ben ik via het strand (lekker met de beentjes in de zee) terug naar de Rembrandt gelopen. Resultaat: van half 11 tot half4 gelopen en 3 blaren (want ja ik liep op hakken) en erachter gekomen dat mijn schoenen afgeven als ze nat worden. (had paar mooie blauwe strepen op mijn voeten staan haha). Ook morgen ga ik weer wandelen, alleen hoop ik dat ik nu niet verdwaal (wil graag naar de huizen van Gaudi.)

Het is heel raar om te beseffen dat ik al anderhalve maand in Barcelona woon. Ik weet nog hoe ik me voelde toen ik door de gate liep en het vliegtuig zag.
Vanavond ga ik eventjes naar Cava-ladies-night. En morgen ga ik shoppen, heb paar winkels ontdekt (tijdens mijn dwaaltocht) die ik even wil gaan bekijken en nu dan wel met mogelijkheid om iets te kopen haha. Heb dus nog veel te doen, wat is het ook zwaar in Barcelona; altijd maar werken en nooit plezier maken (hahaha)..

En om te laten zien dat ik wat leer tijdens mijn Spaanse lessen, sluit ik af met:

Con amor,
Joyce xxx